جفت ارز (Currency Pair) چیست؟

جفت ارز (Currency Pair)

جفت ارز (به انگلیسی Currency Pair) دو ارز متفاوت است که در برابر هم معامله می‌شوند و قیمت یک ارز در برابر ارزی دیگر مشخص می‌شود.

نمونه جفت ارز: EUR/USD (یورور در برابر دلار آمریکا)

اولین ارز لیست شدن از یک جفت‌ ارز را ارز پایه (base currency) و ارز دوم را ارز قیمت‌گذاری شده (quote currency) می‌نامند.

جفت ارزها برای مقایسه ارزش یک ارز نسبت به ارز دیگر هستند. قیمت جفت ارز، نشان‌دهنده این است که چه میزان از ارز دوم (quote currency) برای خرید یک واحد از ارز پایه لازم است.

ارزهای موجود در جفت ارز، با کد ارزهای ISO شناسایی می‌شوند که سه حرف انگلیسی نماد آن ارز هستند. این نمادها در بازارهای بین‌المللی برای اشاره به ارزهای مختلف بکار برده می‌شود.

برخی از نمادهای ارزها

USD – دلار ایالات متحده آمریکا (U.S Dollar)
EUR – یورو، ارز رسمی اتحادیه اروپا
GBP – پوند انگلیس (Great Britain pound)
JPY – ین ژاپن (Japanese yen)
CHF – فرانک سوئیس (Swiss Franc)
AUD – دلار استرالیا (Australian dollar)
CAD – دلار کانادا (Canadian dollar)
CNY – یوان چین (China Yuan Renminbi)
NZD – دلار نیوزیلند (New Zealand dollar)
INR – روپیه هند (Indian rupee)
BZR – رئال برزیل (Brazilian Real)
SEK – کرون سوئد (Swedish Krona)
ZAR – رند آفریقای جنوبی (South African Rand)
HKD – دلار هنگ‌کنگ (Hong Kong Dollar)

معاملات جفت ارزها

معاملات جفت ارزهای مختلف در فارکس که بازار بین‌المللی معاملات ارزهاست انجام می‌شود. فارکس، بزرگترین و نقدترین بازار در بین بازارهای مالی دنیاست و حجم معاملات روزانه آن چندین تریلیون دلار است.

این بازار، امکان خرید، فروش و تبدیل انواع ارزها را فراهم کرده و برای معاملات بین‌المللی و سرمایه‌گذاری از آن استفاده می‌شود و همچنین معامله‌گران بسیاری نیز در این بازار به قصد نوسان‌گیری، به خرید و فروش می‌پردازند.

همه معاملات فارکس، شامل خرید یک ارز و فروش یک ارز دیگر در همان لحظه است. به عبارت دیگر در یک معامله فارکس، بطور همزمان یک ارز خریداری شده و یک ارز دیگر فروخته می‌شود

پس وقتی شما یک جفت ارز را می‌خرید، در واقع ارز پایه را خریداری کرده و به طور ضمنی، ارز دوم را می‌فروشید.

قیمت خرید (Bid) نشان‌دهنده مقدار ارز دومی است که برای بدست آوردن یک واحد از ارز پایه لازم است. بالعکس، وقتی شما یک جفت ارز را می‌فروشید، در واقع ارز پایه را فروخته و ارز دوم را بدست می‌آورید.

قیمت فروش (Ask) برای ارز پایه، نشان‌دهنده مقداری از ارز دوم است که با فروش یک واحد از ارز پایه بدست می‌آورید.

بنابراین برخلاف بازارهای سهام و بورس کالا، وقتی شما معاملات ارز را انجام می‌دهید به این معناست که یک ارز را می‌فروشید تا ارز دیگری را بدست آورید.

ولی در بازارهای سهام و کالا، شما بطور مثال یک اونس طلا یا چندسهام از یک شرکت را با پول نقد خریداری می‌کنید (در ازای پرداخت پول، سهام یا کالا بدست می‌آورید و نه یک ارز دیگر).

یکی از پرمعامله‌ترین جفت ارزها، جفت ارز یورو به دلار (EUR/USD) است. در واقع این جفت ارز، نقدشونده‌ترین جفت ارز در دنیاست زیرا به میزان زیادی معامله می‌شوند.

قیمت‌گذاری EUR/USD = 1.2500 به این معناست که یک یورو، به ازای 1.25 دلار تبدیل می‌شود. در این مورد، یورو ارز پایه و دلار، ارز دوم (quote currency) است.

به عبارت دیگر این قیمت به این معناست که برای خرید 100 یورو، باید 125 دلار پرداخت شود.

این اصطلاح در واژه‌نامه جامع بورسینس منتشر شده است.

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

جفت ارز چیست | معنای Currency Pair در فارکس

معمولا برای خرید یک کالا یا خدمات باید مقدار مشخصی از ارز رایج را پرداخت کنیم تا به برابری برسد اما در بازار فارکیس ارزهای رایج به صورت دوتایی در کنار یکدیگر قرار می گیرند.

جفت ارز چیست

از کنار هم قرار گرفتن دو ارز متفاوت که هر کدام متعلق به یک کشور یا گروه اقتصادی مثل یورو است جفت ارز شکل می گیرد. جفت ارز یا (Currency Pairs)، زوج های بازار فارکس هستند که هر کدام با یک کد سه حرفی نمایش داده می شود.

جفت ارز دو ارز تشکیل می شود، ارز پایه و ارز متقابل.

ارز پایه در یک جفت

ارز پایه اولین ارز در یک جفت بوده که به آن (base currency) گفته می شود. در تجارت ارز در بازار فارکس معمولا مقدار مشخصی از ارز پایه خرید یا فروش می شود که این مقدار مشخص و استاندارد را با لات lot و نسبت های آن جفت ارز (Currency Pair) چیست؟ می شناسیم.

در تصویر بالاجفت ارز اول (EUR/USD) می باشد، در این جفت ارز (base currency) یا ارز پایه (EUR) می باشد. همچنین در جفت دوم (GBP) به عنوان ارز مبنا شناحته می شود.

ارز متقابل در بازار فارکس چیست

دومین ارز در یک جفت به عنوان ارز متقابل، نقل شده، پیشنهادی یا (quote currency) شناخته می شود. این ارز نسبت به جفت ارز (Currency Pair) چیست؟ ارز اول یا پایه نقل می شود.

در تصویر بالا USD و AUD ارزهای متقابل هستند.

شکل های مختلف نشان دادن جفت ارزهای فارکس

معمولا جفت های فارکس با حروف بزرگ و به شکل های زیر نشان داده می شوند. استفاده هر کدام از این نمایش ها برای یک جفت درست است.

نرخ ارز چیست

نرخ ارز یا (exchange rate) نشان دهنده ارزش دو ارز نسبت به یکدیگر است. به عبارت دیگر، نرخ ارز مقدار پولی از (quote currency) می باشد که برای یک واحد از (base currency) باید پرداخت شود.

درک جفت ارزهای فارکس

هر جفت ارزی در فارکس برای نمایش ارزش دو ارز نسبت به دیگر دیگر است به عبارت دیگر هر ارز ارزش لحظه ای در برابر سایر ارزها دارد که در قالب یک کارنسی پیر نمایش داده می شود.

می دانیم که در بازار فارکس ارزها تبادل می شوند. تقریباً 180 ارز قانونی در سراسر جهان در گردش است. بنابراین، از دید تئوری امکان مبادله یک ارز واحد با 179 ارز دیگر وجود دارد. پس از کجا می توان فهمید کدام ارز با ارز دیگر مبادله شده است؟ برای رفع این سردرگمی هنگام خرید یا فروش در فارکس، ذکر دو ارز به عنوان یک جفت ضروری است، چرا که یکی برای پرداخت و دیگری برای دریافت خواهد بود. جفت ارزهای فارکس همچنین به عنوان جفت ارزهای اصلی ، مینور و اگزوتیک و جفت کالا دسته بندی می شوند.

در یک جفت نسبت ارزش ارز دوم یا متقابل نسبت به ارز پایه بیان می شود.

یعنی شما برای خرید یک یورو باید (1.2856) دلار بپردازید یا 1 یورو با (1.2856) دلار قابل مبادله است. روش دیگر برای درک این موضوع به این شکل است خرید 100 یورو، 128 دلار هزینه به همراه دارد.

نرخ جفت ارز نشان می دهد که چه مقدار ارز متقابل برای خرید یک واحد ارز پایه مورد نیاز است.

آشنای با مفهوم بای و سل در فارکس

فارکس به عنوان بزرگترین و مایع ترین بازار مالی در دنیا امکان خرید، فروش و مبادله ارزها و همچنین تبدیل ارز برای تجارت و سرمایه گذاری بین المللی را امکان پذیر می کند.

اصلاح	معنی	تلفظ
buy	خرید	بای
sell	فروش	سل

همه معاملات فارکس شامل خرید همزمان یک ارز و فروش ارز دیگر است، اما خود (Currency Pair) را می توان به عنوان یک واحد یا یک نماد معاملاتی در نظر گرفت. اگر در یک جفت (BUY) انجام دهید، ارز پایه را خریداری می کنید که اصطلاحا در فارکس می گوییم باز کردن پوزیشن بلند، (long) و به طور ضمنی ارز نقل شده را می فروشید. برعکس، وقتی جفتی را می فروشید (SELL)، یعنی فروش ارز پایه به عبارت دیگر گرفتن پوزیشن کوتاه (short) و به صورت ضمنی در حال خرید ارز متقابل هستید. چه در خرید و چه فروش شما به عنوان مارجین تریدر مالک حجم معامله نیستید به همین دلیل می توانید در تمام جفت ها ترید کرد.

بر خلاف بازار سهام و کالا، شما ارز معامله می کنید، این بدان معناست که شما یک ارز را می فروشید تا ارز دیگر را بخرید. اما در بازار سهام و کالاها، شما با استفاده از ارز یک اونس طلا یا یک سهم از یک شرکت دارویی را خریداری می کنید.

اصطلاح لانگ و شورت در فارکس

اصطلاح	معنی
long	خرید
short	فروش

چه ارزی به عنوان ارز پایه در یک جفت اولویت دارد؟

این که چه ارزی به عنوان ارز پایه یا ارز متقابل قرار بگیرید مجموعه قوانینی است که به صورت پذیرفته شده توسط همه رعایت می شود. یورو از زمان تأسیس آن در 1999 و طبق مقررات بانک مرکزی اروپا ، اولویت اول را به عنوان ارز پایه دارد.

اولویت ارزهای در قرار گیری در یک جفت ارز طبق لیست زیر است:

1. یورو (EUR)
2. پوند (GBP)
3. دلار امریکا (USD)
4. دلار کانادا (CAD)
5. فرانک سوئیس (CHF)
6. ین ژاپن (JPY)

البته برخی جفت ها نیز هستند که استثنا محسوب می شوند مثل جفت ارز پزو مکزیک / ین ژاپن (MXNJPY)، یعنی پزو از اولویت بیشتری نسبت به ین برخودار است. این در حالی است که ین ژاپن از نظر تاریخی در جایگاه بالاتری نسبت به پزو قرار دارد.

انواع جفت ارزها در بازار فارکس

جفت ارزها در بازار فارکس به چهار دسته کلی تقسیم می شوند که هر کدام دارای تعریف و ویژگی خاصی هستند در ادامه هر یک را به طور مختصر توضیح می دهیم.

1- جفت ارزهای اصلی : جفت ارزهای فارکس که یک سمت آن دلار آمریکا باشد و سمت دیگر آن را یک ارز اصلی تشکیل دهد، جفت اصلی یا (major-pairs) می نامیم.

2- جفت ارزهای کراس یا مینور : جفت های مینور (cross-pairs) شامل دو واحد پولی از کشورهای توسعه یافته می باشد که فاقد دلار آمریکا است.

3- جفت ارزهای عجیب و غریب : جفت هایی که یک ارز در حال توسعه در کنار یک ارز توسعه یافته قرار می گیرد جفت های اگزوتیک (exotic-pairs) نام دارد.

4- جفت های کالایی: جفت کالا به ارزهای اقتصادی حساس به تغییر قیمت کالاها اشاره دارد که اغلب کشورهایی می باشند که برای تولید ناخالص داخلی خود به صادرات کالا وابسته هستند. (commodity-pairs)

جفت ارز یا Currency Pair چیست + تعریف جفت ارز اصلی و فرعی

جفت ارز یا Currency Pair متشکل از دو ارز می باشد که برای معاملات بازار فارکس (Forex) و ارزهای دیجیتال مورد استفاده تریدرها قرار می گیرد. امروز در جفت ارز (Currency Pair) چیست؟ داناپ قصد داریم انواع جفت ارز را مورد بررسی قرار دهیم، پس با ما همراه باشید.

جفت ارز چیست؟

ارزهایی که در بازار فارکس معامله می شوند را جفت ارز می نامند، جفت ارزها از ساختار قیمت گذاری و مظنه (برای مثال ارزش گذاری یک ارز) خاصی برخوردار هستند که از طریق مقایسه آن با یک ارز دیگر مشخص می شوند. در تجارت فارکس، ارز اول یا مرجع به عنوان ارز پایه (Base) و ارز دوم به عنوان ارز متقابل یا مظنه (Quote) مورد استفاده قرار می گیرد.

جفت ارز در واقع نشان دهنده این است که چه مقدار ارز متقابل برای خرید یک واحد ارز پایه مورد نیاز خواهد بود. معاملات فارکس به گونه ای است که افراد یک ارز را خریداری کرده و به طور همزمان آن را در قالب یک ارز دیگر به فروش می رسانند؛ در حقیقت Currency Pair به عنوان یک واحد یا وسیله توسط تریدرها فروخته یا خریداری خواهد شد.

جفت ارزهایی که به تعداد بیشتری در جهان معامله می شوند را به عنوان جفت ارز اصلی (Major) نام گذاری کرده اند. برای مثال ارزهایی نظیر دلار آمریکا، یورو، ین ژاپن، پوند انگلستان، دلار استرالیا و کانادا و فرانک سوییس جزء ارزهای اصلی به شمار می روند. مقدار کل جفت ارزهای موجود در جهان همواره به علت ورود و خروج ارزهای مختلف دستخوش تغییرات شده است. هر کدام از جفت ارزها به طور جداگانه و بر اساس حجم معاملات روزانه طبقه بندی می شوند.

تمام جفت ارزهای اصلی یک اختلاف قیمت یا اسپرد (Spread) خیلی جزئی با یکدیگر دارند و دارای بازار شناوری هستند که معاملات در تمام روزهای کاری یک سال در آن انجام می شود. در گزارشات جفت ارز (Currency Pair) چیست؟ تبادل ارز و بازار اغلب از نام های مستعار جفت ارزهای اصلی استفاده می شود. نام های مستعار معمولا تداعی کننده انجمن های ملی و جغرافیایی است؛ برای مثال پوند انگلستان با نام مستعار quid و دلار استرالیا با نام Aussie شناخته می شوند.

انواع جفت ارزها

تمام جفت ارزهای موجود در بازار دارای یک ارز پایه و یک ارز متقابل هستند. ارز یورو به عنوان اولین ارز پایه توسط بانک مرکزی اروپا در سال 1999 انتخاب شد؛ به عبارت دیگر یورو همیشه به عنوان ارز پایه در جفت ارزها به کار می رود. برای مثال جفت ارز یورو / ین ژاپن به صورت EUR/JPY شناخته می شود که یورو به عنوان ارز پایه در آن محسوب می شود و ارز دوم (ین ژاپن) نیز به عنوان ارز متقابل یا مظنه به شمار می رود. یورو هیچگاه به عنوان ارز متقابل مورد استفاده قرار نمی گیرد. هیچ استاندارد خاصی برای رتبه بندی ارزهای اصلی وجود ندارد، اما به طور کل جفت ارزهای اصلی معمولاً متشکل از ارزهای زیر هستند:

1. یورو (EUR)
2. دلار آمریکا (USD)
3. پوند انگلستان (GBP)
4. ین ژاپن (JPY)
5. دلار استرالیا (AUD)
6. فرانک سوییس (CHF)
7. دلار کانادا (CAD)
8. دلار نیوزلند (NZD)

جفت ارزهای اصلی

جفت ارزهای اصلی در واقع بیشترین تعداد معاملات در بازار جهانی یا همان فارکس را دارند و بخش اعظمی (حدود 85%) از بازار تبادلات ارز را به خود اختصاص داده اند. مقدار جفت ارزهای اصلی همواره با ورود و خروج ارزهای مختلف دچار تغییر و تحول می شود. جفت ارزهای یورو/ دلار آمریکا (EUR/USD)، دلار آمریکا / ین ژاپن (USD/JPY)، پوند انگلستان / دلار آمریکا (GBP/USD)، دلار آمریکا / فرانک سوییس (USD/CHF)، دلار نیوزلند / دلار آمریکا (NZD/USD) و دلار آمریکا / دلار کانادا (USD/CAD) جزء محبوب ترین جفت ارزهای موجود در بازار محسوب می شوند.

تمام جفت ارزهای اصلی از نقدینگی بسیار بالایی برخوردار هستند. نمودارهای زیر گردش مالی و توزیع جفت ارزهای اصلی را نشان می دهند.

جفت ارزهای فرعی

برخی از جفت ارزها با دلار آمریکا در ارتباط نیستند و با نام جفت ارزهای فرعی شناخته می شوند. جفت ارزهای فرعی در معاملات دارای اختلاف قیمت بیشتر (اسپرد) و نقدینگی کمتری نسبت به جفت ارزهای اصلی هستند اما با این حال از بازار شناوری برخوردار هستند. اگر یک ارز متقابل با هر ارز دیگری به جز دلار جفت شود، آن را به عنوان کراس (Cross) نام گذاری می کنند. برای مثال جفت ارز یورو/ ین ژاپن و یورو / پوند انگلستان را می توان به عنوان جفت ارز فرعی یا کراس در نظر گرفت که در برخی اوقات با جفت ارز (Currency Pair) چیست؟ برخی ارزهای دیگر (به غیر از دلار آمریکا) نیز جفت می شوند.

بیشتر نرخ ها به صورت جهانی طراحی می شوند به گونه ای که نرخ اولیه ارز را به نسبت دلار آمریکا به دست می آورند و سپس آن را به دلار آمریکا ضرب یا تقسیم می کنند. در برخی اوقات ارز پایه به ارز داخلی یک بانک یا کمپانی نیز اطلاق می شود، برای مثال یک بانک مستقر در انگلستان ممکن است از ارز پایه پوند در حسابداری خود استفاده کند چرا که در نهایت تمام سودها و ضرر مالی بانک به لیر استرلینگ تبدیل می شود.

اگر بانک انگلیسی پوزیشن معاملاتی جفت ارز EUR/USD را با سود دلار آمریکا ببندد، آنگاه نرخ ارز پایه به صورت GBP/USD خوانده می شود. تریدرها برای رفع این ابهام از عبارات ارز شماره 1 (CCY1) و ارز شماره 2 (CCY2) استفاده می کنند؛ در این صورت ارزش یک واحد از CCY1 برابر با قیمت تعداد واحدهای CCY2 خواهد بود.

جفت ارزهای عجیب (Exotic)

جفت ارزهای عجیب متشکل از یک ارز اصلی و یک ارز متعلق به کشورهای در حال توسعه است. برای مثال می توان به جفت ارزهای دلار آمریکا / لیر ترکیه (USD/TRY)، دلار آمریکا / پزوی مکزیک (USD/MXN) و یورو / فورینت مجارستان (EUR/HUF) اشاره کرد.

یکی از مزایای معامله جفت ارزهای عجیب این است که به علت وجود نوسانات گسترده در بازار، سوددهی بیشتری دارند اما با ریسک بالایی نیز همراه هستند. جفت ارزهای عجیب سهم کمتری از بازار را در اختیار دارند و در حجم پایین تری معامله می شوند. علاوه بر این اختلاف قیمت (اسپرد) این جفت ارزها معمولا زیاد است و فاقد نقدینگی کافی هستند.

اصطلاحات رایجی که باید در مورد ارزها بدانیم

جفت ارزها معمولا در یک سایز مشخص به نام لات (lot) معامله می شوند. یک لات به صورت استاندارد معادل 100 هزار واحد از ارز پایه است البته بنگاه های تجاری که قادر به سرمایه گذاری کلان در بازار نیستند می توانند از واحد مینی لات (10 هزار واحد) و میکرو لات (1000 واحد) برای خرید جفت ارز استفاده کنند.

نرخ ارز متقابل به صورت رسمی با نام قیمت نقدی (Spot Price) بیان می شود اما هنگام معاملات ارزی با قیمت پیشنهادی یا درخواستی (Ask Price) به فروش می رسد. تریدرهایی که می خواهند یک پوزیشن معاملاتی باز کنند اغلب با قیمت پیشنهادی (Bid) این کار را انجام می دهند که همواره پایین تر یا برابر با قیمت درخواستی است. اختلاف قیمت جفت ارز نیز با نام اسپرد (Spread) بیان می شود. برای مثال اگر قیمت جفت ارز یورو/پوند به صورت 1.3604/ 1.3602 باشد، اسپرد پوند معادل 0.0002 یا 2 پیپ (Pip) خواهد بود.

معمولا جفت ارزهایی که نقدینگی بالاتری دارند در مقایسه با آنهایی که کمتر معامله می شوند از اسپرد کمتری برخوردار هستند. میزان اسپردی که به مشتری با یک حساب کاربری در کارگزاری ارائه می شود در مقایسه با آنهایی که در بازار جهانی فارکس فعالیت دارند متفاوت است، میزان اسپرد حتی بین کارگزاری های مختلف نیز با یکدیگر فرق دارد.

کارگزاری ها (Brokerages) برای جبران هزینه سرویس های خود به جای دریافت کارمزد تراکنش، نرخ اسپرد جفت ارز را افزایش می دهند. برای مثال اگر قیمت جفت ارز یورو / دلار آمریکا معادل 1.44 باشد، خریدار باید برای هر 1 یورو 1.44 دلار آمریکا پرداخت کند و فروشندگان نیز در ازای هر 1 یورو مبلغی برابر با 1.44 دلار آمریکا دریافت خواهند کرد (در این صورت هیچ اسپردی توسط فارکس اعمال نشده است).

یک تریدر در صورت پیش بینی افزایش قیمت یورو به نسبت دلار آمریکا به طور قطعی جفت ارز یورو / دلار آمریکا را خریداری خواهد کرد که به عنوان معامله بلند مدت (Long Position) نام گذاری می شود و اگر وی قصد فروش جفت ارز را داشته باشد در حقیقت یک پوزیشن کوتاه مدت باز (Short Position) خواهد کرد. تبادل و معامله جفت ارزها همیشه به یک صورت انجام می شود، به عبارت دیگر اگر پوزیشن اول صعودی باشد آن جفت ارز را خریداری خواهید کرد و در صورت نزولی بودن پوزیشن اول، آن جفت ارز را به فروش خواهید رساند.